Interview met Erik Bos

HOE ZOU JE STUNTKONT KORT OMSCHRIJVEN?
Stuntkont is een vunzige voorstelling over poep voor 6-jarigen en volwassenen die wel of geen kinderen hebben. Dus in principe mag iedereen komen!                                                                                                                                                                                  
WAAROM NU OOK EEN SHOW VOOR KINDEREN?
We dachten: wat als je een show zo kinderachtig maakt dat zelfs kinderen zeggen: ‘dit is echt kinderachtig’. Dat leek ons interessant om eens uit te proberen.
Het is vet dat het kinderbrein dingen nog niet doet of snapt. Bij onze laatste voorstellingen Johnny & CONTROLE trokken we bijvoorbeeld onze shirt uit, volwassenen denken dan al gauw: ‘dat is sexy’. Dat element speelt bij kinderen bijvoorbeeld helemaal niet.
Kinderen werken impulsief, heel eerlijk en vanuit behoefte. Dat past bij ons. We zijn volwassen mannen met volwassen gevoelens, maar verschuilen ons niet achter een bepaalde complexiteit. We zoeken heel erg naar de kinderlijke eigenheid. En we zijn stiekem bang om dat te verliezen.

DENK JE DAT JULLIE DAT OOIT GAAN VERLIEZEN?
Ja, soms hebben we het al. Bijvoorbeeld op het moment dat je om zes uur naar huis moet omdat je bepaalde verantwoordelijkheden hebt, en dus geen tijd meer hebt om te kloten, spelen of lachen. Maar soms lijkt me dat wel nice; gewoon tot laat doorwerken en daarna teringlang uitslapen en met z’n allen om 2 uur ongedoucht te ontbijten.
Al heb je bij het maken van een voorstelling ook echt een volwassen focus nodig: je moet bijvoorbeeld scherp kijken naar overgangen en het schrappen van scènes. Anders blijft het een aaneenschakeling van losse ideeën en scènes.

IN DE SHOW GEBRUIKEN JULLIE DE KLEUR BRUIN IN VOL ORNAAT, WAAROM?
Als volwassenen iets maken voor kinderen is het vaak met felle kleuren. Dat vonden we een interessant gegeven, ook omdat we het gevoel hebben dat dat opgelegd is. Wij wilden daarom het tegenovergestelde doen. En dan kom je bijvoorbeeld automatisch uit bij bruin, wat niet alleen de kleur is van poep, diarree en scheten - maar ook: als je alle kleuren bij elkaar mengt, krijg je altijd bruin.

JULLIE DOEN IN STUNTKONT OOK IETS MET BLOKFLUITEN, HOE KWAMEN JULLIE OP DAT IDEE?
Inspiratie voor de blokfluiten komt van het internet, waar wij sowieso de meeste inspiratie vandaan halen. In onze groepsapp vliegen de GIFjes, stickers en rare filmpjes je om de oren. Het leek ons heel tof om daar iets mee te doen. Eén van onze performers, Thomas van Kalmthout, heeft zelfs als verrassing voor zijn vriendinnetje de Titanic soundtrack op de blokfluit geleerd. Maar ook: blokfluit is het eerste instrument wat je leert bespelen. Het klinkt altijd superkut, want je leert bijvoorbeeld Vader Jacob. Terwijl het ook heel sick kan zijn, waarom leer je geen Lil Jon?

WAT IS JE FAVORIETE GEDEELTE VAN DE SHOW?
De solo van Thomas van Kalmthout is echt heel droog. Hij is dan heel lang aan het huilen en als hij na een tijdje eindelijk een beetje rustiger wordt, hoor je nog één snik. Dan blijkt het geluid uit zijn kontgat te komen. Dat is heel nice. En daarna heeft hij een duet met zijn kont.

KUN JE NOG MEER TIPJES VAN DE SLUIER GEVEN?
We gebruiken in Stuntkont bijvoorbeeld harige, gladde en kleverige texturen. Denk aan: harige ballen en staven gemaakt van latex. Het leek ons heel vet, dat er na het zien van Stuntkont een kind thuiskomt; ‘ik was met school naar een theatervoorstelling en die ene gast had hele grote harige ballen en die andere had echt zo’n hele lange gladde staaf, waarmee hij die ander op z’n mond sloeg. Terwijl: het gaat absoluut niet over seks. En dat vind ik ook heel dope.