Column #10 René: Step by Step

De laatste week voor de kerstvakantie. Een week van lange to-do-lijsten, achterstallige mails, reiskosten en bonnen en de uiteindelijke automatic reply. En dan zitten we ook nog in de zoveelste lockdown.

Alles loopt door elkaar, kerstboodschappen, spoedoverleg, teams vergaderingen en plotselinge last-minute ideeën. Vragen over kerstcadeaus wisselen zich af met uitzoomende corona gesprekken. En terwijl ik deze column schrijf roep ik wat over de kleuren van de nieuwe stoelen voor de foyer en de mogelijkheid van een gebarentolk bij onze toekomstige livestreams. Ping! - een whatsappje of ik nog 4 aubergines kan halen voor de baba ganoush. En alles moet gedaan zijn voor kerstavond.

Ga er maar aan staan. Ik raak doorgaans al in paniek als ik tegelijkertijd croissants moet oppiepen in de oven, eieren moet koken en koffie moet zetten. Ik ben daar echt niet voor gemaakt. Hoe meer programma’s er openstaan in mijn hoofd, hoe meer ik de neiging heb om uit te checken. Dan verlies ik mijzelf op Instagram of ga ik toch maar weer doelloos ronddwalen door ons gebouw.

Gelukkig ben ik op aanraden van een collega begonnen in het boek GRIP van Rick Pastoor. Een boek over hoe je rust, ruimte en richting krijgt in een overvolle werkweek. Het is fijn om te weten dat ik niet de enige ben waarbij soms alles uit de hand loopt. In donkere momenten ga je toch snel aan jezelf en je capaciteiten twijfelen. Maar dat hoeft dus niet.

Extreem multitasken is een moderne ziekte geworden. We hebben allemaal te veel op ons bord liggen en te weinig tijd om het uit te voeren. Nog los van wat deze coronatijd van ons vraagt aan flexibiliteit. Ik ben inmiddels een uitgerekt elastiek die niet meer terug in z’n oude vorm springt. Maar als ik 's avonds voor het slapen ga een paar bladzijdes lees, heb ik het gevoel dat alles oké is en op orde. Het verandert verder niks aan mijn overvolle mailbox en de coronacrisis, maar het zorgt voor een focus op rust en overzicht.

Zoals NEW KIDS ON THE BLOCK het al samen hebben gevat: Step by Step. Met aandacht en aanwezigheid doen wat ik kan. En ondertussen blij zijn dat ik het niet alleen hoef te doen, maar dat er een geweldig team aan Maas-mensen in mijn kamp staat.

Laat 2022 maar komen!