Column #16 René: Zomer

De zomervakantie lonkt en iedereen die ik spreek kijkt daar reikhalzend naar uit. Tijd om uit te ademen en rustig te reflecteren. Ik probeer terug te halen wat er allemaal gebeurd is het afgelopen jaar, maar het is alsof ik uit een woest kolkende rivier stap. Verwilderd, door elkaar geschud en een beetje misselijk zit ik aan de waterkant en kijk naar het doorstromende, onrustige water. What the F* happened? Hoe hebben we dit alles overleefd? En waar gaan we naar toe met z’n allen?

Tussen Corona, oorlog, inflatie en de klimaatcrisis door hebben wij heldhaftig door geproduceerd en geprogrammeerd. Lampje, Revolt, Zinderella, De Grote Red Je Reet Show, Melomaniac, B-BOY, BullyBully,  Ik ben er even niet, The world is as you are, Nowtalks, The Collab class, de Peuterpersco, een uitwisseling met Istanbul, FRIS, FRESH, the Collective, Open Space, Wij zijn de stad, Schijn, Ken het dat ik u kunst, Theater voor Keti Koti, Theater na de dam. En dan vergeet ik waarschijnlijk nog acht projecten waarbij we betrokken waren. Nieuwe mensen komen en andere mensen gaan. Er zijn vijf berijdbare unicorns aangeschaft voor de foyer van het Maaspodium, de kleedkamers zijn opgeknapt en we hebben er een heuse druk bewoonde residentie bij. Te veel om op te noemen of te bevatten. En niks, helemaal niks ging soepel of vanzelf. Alsof de duivel ermee speelde. En toch hebben we het maar wel mooi gedaan! Als er een beker uitgereikt zou moeten worden in de “niet lullen maar poetsen” categorie dan zouden wij hoog op de genomineerde lijst staan. En inmiddels zijn we allemaal zo getraind in flexibel denken dat we figuurlijk gesproken via een backbend onze eigen kuiten kunnen kussen.

Echt, mensen van Maas, respect.

Dat is allemaal leuk en aardig, maar niet een stroom die nog een seizoen vol te houden is. Hoog tijd om stil te staan dus, afstand te nemen, een tijdje aan de oever te hangen en te fantaseren over waar deze rivier ons zou kunnen brengen. En beetje dromen, verlangen en naar binnen kijken. Om vervolgens te kijken of we ons überhaupt weer in deze stortvloed willen werpen. Misschien hoog tijd om een ander pad te kiezen? 

Ik wens iedereen een opgeladen batterij toe en een extreem fijne zomer.